Geleceğe dair işaretler verdiğine inanılan deneyimler.

Yunan alfabesinin 23. harfi, bütün parapsikolojik güçleri ifadede kullanılan nötr terim. Parapsikolojide kullanımı. Psi-etkisi, bir enerji türü ya da klasik bir sinyal değil; zaman ve mekân uzaklığından etkilenmeyen (yerel olmayan) ve ancak psi kaynağı olan insanı, etkilenen nesneyi ve tüm o süreçleri kapsayan “sistem” içinde varlığını oluşturan ya da belli eden şey olarak tanımlanır. Basit olarak kişinin dış nesne ya da süreçlere etki etmesi demektir. Yaygın olarak düşünce gücüyle, bedensel uzuvları kullanmadan cisimler üzerine etkide bulunmadır. Bu masaların, sandalyelerin, kalemlerin, vazoların havalanması ya da yer değiştirmesi şeklinde olabileceği gibi vakum saydam şişeler içinde pusula ibrelerini hareket ettirme, müzik aletlerinin kendiliğinden çalması, çatal-kaşık bükme şeklinde de olabilir. Şarlatanlar ve hayalciler bir kenara bırakıldığında bu alanda yapılmış ciddi ve akademik çalışmalar vardır.

Tipleri: Psi’yi kendi içinde de farklı alt grupları vardır. Ölümden sonra hayat ya da ruhun bedenden ayrı var olma kapasitesinin kanıtları psi-teta, sıradan psikokinezi psi-kappa, materyalizasyon (cisim oluşturma) ve demateryalizasyon (cisimleri yok etme) şeklinde olan etkiler de psi-epsilon olarak adlandırılır.

Paranormal yeteneklerin tümünü belirtmek için kullanılan terim. Duyu Dışı Algılamaları ve Psişik yetenekleri de içerir.

Genel anlamıyla “ zihni açığa çıkarmak” demektir. Ayrıca bilinci değişik bir duruma sokabilmek için

( ASC) kullanılan bitki ve uyuşturuculara verilen addır.

Zihin veya beyin gücü ile dış dünyadaki nesneleri, aracısız hareket ettirme.

Fiziksel bir objeyi merkez alarak, o obje hakkında bilgi elde etme. Ayrıca obje okuma olarak da bilinir.

Kişiyle ilişkili herhangi bir nesneden olayları, şimdiki-geçmişe ait olarak açıklayan kişilerdir.

Rusların, durugörüye verdikleri ad. Psiko: zihin, troniks: enerji uygulaması.

Psi yetenekleri gösteren kimseye verilen addır. Sıfat olarak da kullanılır.

Paranormal forografik görüntüler için kullanılam terim. Kirlian Fotografı da içerir.

Psişik güçlerin kullanılarak şifa verme. İyileşyirme.

“Psyche”, düz anlamda ruh olarak çevrilir. En erken yazılarda, soluk benzeri bir materyaldir ve bir hayalet olarak ölümden sonra da var olmaya devam eder. MÖ 4.yy’ın başlangıcıyla birlikte, beden karşısında ilk hatırlanan oldu. Homer’de psyche, yaşam veya birinin hayaleti olarak ele alınırken, zihin ve bilinç anlamında hiç bir zaman kullanılmaz. Homer’de, yaşayan bir kişide var olan ve ölümle kaybolan “tüm” yetileri anlatmak için kullanılır. MÖ 500’lerde Pisagor, Homer’in bakışını reddederek, hayvanlarda olduğu gibi insanlarda da psyche’nin başka vücutlara göç ederek ardışık ortaya çıktığını öne sürer. Zaman içerisinde kelime “benlik, kişilik” anlamına kaymaya başlar. Platon ile tekrar psyche tartışmaları başlar. Bunu Phaheo’da ayrıntılı ele alır. Epikürcülere göre ise yaşayanların bir parçasıdır, göğüste toplanır ve buradan bedenin organlarına dağılır. Bu bakış açısı beraberinde kalbin tüm organların ve bedenin yönetim merkezi olduğu düşüncesini de beraberinde getirmiştir. Aristoteles’in bakışı ile psyche, fiziksel bir parça olmamasına rağmen, bedenin organlarının “form”u veya “harekete geçirici” kısmıdır. Fakat zihinde (nous) bulunmaz. Zeno tarafından kurulan öğretide ise psyche temel fiziksel öğretilerle kaynaştırılır. Zeno’nun tasvir ettiği evrenin “harekete geçirici esası” pneuma’dır. Her şeyin içine nüfuz eder. Hayvan ve insanlara nüfuz eden soluk ise onların psyche’sidir. Aristoteles’in aksine Zeno’nun fikrini savunanlar bitkilere psyche atfetmezler. O daha ziyade, algılayan ve amaçlı hareket yapan yaratıkların yaşam esasıdır. Plotinus’un (yakl. 205-270) Neoplatonizminde ise, fiziksel dünya ve “zihinsel oluşun” daha yüksek gerçekliği arasında aracılık yapar. Bu öğreti, psyche’yi hem bireysel oluşa hem de dünyaya bağlar.

Herhangi bir sorunun gizlice bir kağıda yazılıp, bir zarfın içine koyularak mühürlenip psişiğe verilmesi, psişiğin verilen mühürlü zarfı alarak, içindeki soruyu tahmin ederek doğru cevabı vermeye çalışmasıdır.

Bkz. Ouija Board

Başka birisi veya ölen birinin belleği ile yeniden doğuş olarak tanımlanır ve ruhların yeniden doğuşuna kanıt olarak gösterilir. Ancak, kesin olan şey, ölmüş birilerinin belleklerinin, yaşayan birinde (genelde çocuklarda) ortaya çıkmasıdır. Burada esas olan ölmüş birisinin belleğinin yaşayan birine "takılmasıdır". Eldeki fizik bilgilerine göre zamanda bir kaymanın sonucu olabilir. Geçmişteki birinin belleği, yeni doğan birine ulaşıp etki edebilir. Ancak, bu durum "ruhun tekrar doğması" anlamını vermez. Ruhun (bilincin ya da belleğin) göçü ve tekrar tekrar dünyaya gelmesi yapılan bütün reenkarnasyon araştırmalrında ulaşılabilecek "kanıtlı" bir sonuç değildir. Fazladan eklenen bir çoğaltmadır "yeniden doğmak".

Hızlı göz hareketi (Rapid eye movement; REM), uykunun rüya görülen kısmıdır. Adını, bu esnada gözlerin hızlı hızlı hareket etmesinden alır. Uyku 5 evreden oluşmuştur. Bu evreler şu şekilde sınıflandırılabılır. REM evreleri ve N-REM evreleri, yani hızlı goz hareketinin olduğu evre ile olmadığı evreler. REM esnasında beynin çalışması uyanıkkenki çalışmasına benzer olduğu için bu evre çok önemlidir. Bir teoriye göre hatırlama-anımsayabilme olgusu REM uykusu esnasında gerçekleşir. Normal bir uykuda tahminen bir buçuk saatte bir hızlı göz hareketi evresi tekrarlar ve evrenin süresi 20 dakika kadar devam eder. Ayrıca REM uykusu esnasında uyandırılan şahıslar çoğunlukla rüya görmekte olduklarını bildirmişlerdir. REM uykusu tamamlandığında uyanan insanların daha dinç hissettikleri de bilinmektedir.

Çizgileri ve şekilleri yorumlayarak gaipten haber verme, kehanette bulunma sistemi.

Uzaktangörü, RV olarak kısaltılır. Genel anlamda durugörü.

İslam düşüncesinde, ruh farklı anlamlar içermesine karşın, insana canlı ve bilinçli varlık denilmesine yol açan bir öğe olarak kabul edilir. Sık kullanılan ruh ile nefis arasında bir ayrım vardır. Aynı şekilde akılla zihin arasında da bir ayrım yapılmıştır. Zihin (intellect) dünyevi, dolayısı ile sınırlı bir aklı ifade ederken, akıl (reason) yaratılmış ilk şey olarak Allah’a ulaşmanın aracı olan külli akıldır. Buna göre de vahiy zihinle değil akılla bağlantılıdır. Ruhun iradeli ve iradesiz tüm eylemlerin kaynağı, canlılığın belirtisi ve algı olayını gerçekleştiren yeteneklerin bütünüdür. İslam felsefecisi Hücviri’nin Hakikat Bilgisi (Keşf ül-mahcub) adlı eserinde ruhu iyiliklerin ilkesi sayarak meleğe, nefsi kötülüklerin ilkesi sayarak şeytana atfeder. Böylece bedenden farklı olan şey ruh ve nefis olarak ikiye ayrılır. Bu ayrım İbn Arabî’de de göze çarpar ve bedenin dışındaki özü, ruh ve nefis olarak ikiye ayırır. Bunların yaratılıştan farklı olduğunu öne sürer. O’na göre, “Âdemin (insan) vücudu ruhun görüldüğü yer, Havva’nın vücudu nefis’in görüldüğü yer”dir. Böylece doğan Âdemoğullarıyla ruh-nefis birleşimi ortaya çıkar. Bazı İslam bilginlerine göre de nefis ya da nefs, canlı varlıktaki yaşamın ilkesi, ruh ise düşünme ve kavrama işlevini gerçekleştiren özdür. İslam felsefecileri beden dışındaki özden bahsetmelerine rağmen, akılla kavranamayacağı ve ne kadar çabalarsak çabalayalım, ruh konusunda gerçeğe ulaşamayacağımızı Kur’an-i Kerime dayanarak ifade ederler: “Ey Muhammet, sana ruh hakkında soru sorarlar. De ki: Ruh, Rabbimin bir işidir. Onun hakkında size çok az bilgi verilmiştir” (İsra 85).

Rüya, uyku esnasında yaşanan görsel, işitsel vb. algısal tecrübeler. Spiritüalistler tarafından yapılan bir tanıma göre rüya, "insanın uyku halindeyken gerek bilinçaltından kaynaklanan, gerekse çeşitli kaynaklardan aldığı tesirlerin imajlara bürünmesiyle oluşan algıları"dır.